ONU SEVMİYORSUN DEMEKTİR ( Gerçekten Sevmek )

    Gerçekten Sevmek

    O durmadan kaçıyor;
     sen ardından gitmiyorsan;

     o günün her saatinde saklanıyor,
     sen yollara düşüp deli divane aramıyorsan;

     o sana acıların en büyüğünü tattırıyor,
     sen bundan en yüce hazzı duymuyorsan;

     boşuna aldatma kendini,
     onu sevmiyorsun demektir.

    Elindeki içki kadehinde,
    dudağındaki sigarada ,
    okuduğun kitapta,
    mırıldandığın şarkıda,
    söylediğin şiirde,
    gördüğün rüyada
    ve yaşaman için
    ciğerlerine doldurduğun havada
    o yoksa;
    Onun vazgeçilmezliğini anlamamışsan;
    onu sevmiyorsun demektir.

    Sokakta gördüğün her yüzde
    ondan birşeyler aramıyorsan,
    güzel bir manzara,
    hüzünlü bir musiki onu hatırlatmıyorsa,
    uykudan uyandığın zaman
    yaşamakta olduğundan önce
    onu hatırlamıyorsan,
    omuzlarına dökülmüş saçları,
    bir sis perdesinin ardında
    her zaman gülen,
    ışık saçan gözleri
    aklına gelmiyorsa,
    durup durup avuçlarının
    sıcaklığını özlemiyorsan;
   Onu sevmiyorsun demektir.

   Renkler onunla değerlenmiyorsa,
   örneğin onsuz kırmızı kırmızılığının,
   mavi maviliğinin farkında değilse,
   beyaz yalnız o giydiği zaman
   güzelliğini haykırmıyorsa,
   sabahları onu görünceye kadar
   güneş doğmuyorsa
   ve onsuz gökyüzü geceleri
   aya, yıldızlara
   hasret değilse
   onu sevmiyorsun demektir.

   Dünyada yaşıyan öteki insanların
   senin için hala bir değeri varsa,
   ona karşı tutumunu
   toplumun köhne ve manasız
   kurallarına göre ayarlıyorsan
   ve açık açık
   sanki var olduğunu haykırırcasına
   sevgini söylemiyorsan;
  Onu sevmiyorsun demektir.

  Yok o senin için
  herşeyden değerliyse,
  gözünü yumduğun anda
  onu görebiliyorsan,
  o bütün şarkılarda,
  bütün şiirlerde,
  bütün resimlerde ise,
  ona muhtaç olduğunu
  söylemekten utanmıyorsan,
  senin içten ve büyük sevgine
  karşılık vermiyeceğinden
  korkmuyorsan,
  bütün bencil duygularından
  sıyrılabilmişsen
  onun için herşeyi,
  ama herşeyi yapacak gücü
  kendinde buluyorsan,
  her hali sana
  ayrı ayrı güzel geliyorsa,
  karşısında kendini
  bir çocuk gibi hissediyorsan,
  istediği anda onun için
  ölebileceksen,
  onun için yaşıyorsan
  ve yine onun için
  bildiğin bilmediğin
  bütün düşmanlıklara
  karşı koyabileceksen,
  o her geçen dakika
  sende biraz daha büyüyorsa
  ve kendi kendine bile
  çok sevdiğini bütün
  samimiyetinle,
  inanmışlığınla
  itiraf edebiliyorsan,
  bir gün o seni hiç,
  ama hiç sevmediğini söylese bile,
  senin sevginde azalma olmayacaksa
  ve ölünceye kadar onu aşkların
  en ölümsüzü ile sevebileceksen;
  işte o zaman
  onu seviyorsun demektir.

  O sana sevmeyi,
  gerçek aşkı öğretti.
  Sen onu hep sevecek
  ve sevilmenin mutluluğunu tattıracaksın.

  O, hiç sen olmasan bile,
  seni bir parça sevmese bile...